What if | KyuMin - นิยาย What if | KyuMin : Dek-D.com - Writer
×

    What if | KyuMin

    Chnys.

    ถ้าสมมติว่าเราไม่รู้จักกันตั้งแต่แรก ฉันมั่นใจว่า... ชีวิตฉันคงสงบสุขมากกว่านี้

    kyumin kyuhyun sungmin super junior

    ผู้เข้าชมรวม

    12,036

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    12.03K

    ความคิดเห็น


    1.35K

    คนติดตาม


    193
    หมวด :  แฟนฟิคเกาหลี
    จำนวนตอน :  62 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 มี.ค. 66 / 11:39 น.

    kyumin kyuhyun sungmin super junior

    แชร์ไปยังเฟซบุ๊ก แชร์ไปยังทวิตเตอร์ แชร์ไปยังอีเมล คัดลอกลิงก์ คัดลอก Embed
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     
     
     
     
     
        
     
     
    “ ตอนแรก.. อะไรมันก็ดีไปหมด  
    แต่ถ้าสมมติว่าเราไม่รู้จักกันตั้งแต่แรก ฉันมั่นใจว่า... 
    ชีวิตฉันคงสงบสุขมากกว่านี้ ” 
     
     
     
    Chnys.
    #คาบคยูของครูซองมิน
    Twt: Chnys_i
     
     
     
    29.05.2015

     
     
     
     


     
     

    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "คงจะคิดถึง "คาบคยู" ไปอีกนาน :)"

    (แจ้งลบ)

    ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของน้องปอที่พี่ได้อ่านจนจบ (จบดีเลย์กว่าชาวบ้านเขาพอสมควร) ประทับใจในความละมุนของเรื่องนี้ค่ะ ฟิคเดินไปช้าๆ ตลอดการอ่านเรื่องนี้มีทั้งหัวเราะ หมั่นไส้(พระเอก) และร้องไห้ในช่วงตอน 40 กว่าๆ ดราม่าในเรื่องนี้ไม่ได้โหดถึงขั้นทำให้ช้ำใน แต่อ่านแล้วน้ำตาคลอเรื่อยๆ หน่วงเบาๆ อ่านแล้วหวิวๆโหวงๆบอกไม่ถูก ความสงสารที่มีให้พี่ซองมินน ... อ่านเพิ่มเติม

    ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของน้องปอที่พี่ได้อ่านจนจบ (จบดีเลย์กว่าชาวบ้านเขาพอสมควร) ประทับใจในความละมุนของเรื่องนี้ค่ะ ฟิคเดินไปช้าๆ ตลอดการอ่านเรื่องนี้มีทั้งหัวเราะ หมั่นไส้(พระเอก) และร้องไห้ในช่วงตอน 40 กว่าๆ ดราม่าในเรื่องนี้ไม่ได้โหดถึงขั้นทำให้ช้ำใน แต่อ่านแล้วน้ำตาคลอเรื่อยๆ หน่วงเบาๆ อ่านแล้วหวิวๆโหวงๆบอกไม่ถูก ความสงสารที่มีให้พี่ซองมินน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้เสียน้ำตาบ่อยที่สุด พูดถึงตัวละครดีกว่า คยูเป็นคนที่มีบุคลิกและนิสัยชัดเจนมาตั้งแต่เริ่มเรื่อง คือกวน มีความแนวนิดๆ เป็นเด็กเก่งที่ไม่ต้องการให้ใครมาคาดหวัง (ประมาณว่าเก่งโดยธรรมชาติ เก่งโดยไม่ต้องพยายาม) และน่ารักมากเวลากวนพี่ซองมิน 5555 ส่วนพี่ซองมินก็เป็นพี่ซองมินที่เข้าใจอะไรได้ยากเหลือเกิน พอไปเจอกับคยูที่คิดอะไรซ่อนเงื่อนตลอดเวลามันเลยน่ารัก โดนคยูหลอกตลอด 5555555 ไม่น่าเชื่อว่าความมุ้งมิ้งในตอนต้นเรื่อง (ช่วงเล่ม 1) จะนำมาสู่ดราม่าที่กินเวลายาวนานเหลือเกิน ดราม่าในเรื่องนี้เกิดจากน้ำผึ้งหยดเดียว คือข้อความทีีคยูเขียนเอาไว้หลังหนังสือเล่มนั้น โกรธนานะ โกรธครูซีวอน ไม่ว่ายังไงก็จะไม่มีวันเข้าใจการกระทำของสองคนนี้ เพราะมันเห็นแก่ตัวเกินไป ตัวละครครูซีวอนค่อนข้างสะท้อนความจริงหลายๆอย่างเกี่ยวกับเรื่องครู-นักเรียน ครูประเภทนี้น่าจะมีอยู่จริง คือเอาอคติส่วนตัวไปยุ่งกับนักเรียน ธรรมชาติของครูคือชอบเด็กที่มีความพยายาม แต่จะไม่ชอบเด็กอวดดี แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าเด็กคนหนึ่งจะเก่งได้โดยที่ไม่ต้องพยายาม ครูก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายเด็กคนนั้นนะ ความดราม่าลามไปเรื่อยๆจนถึงตอนที่แม่พี่ซองมินเสีย สงสารพี่ซองมินหนักมาก เรื่องแย่ๆรุมเร้าพร้อมกัน สงสารรรร โกรธคยูมากตอนที่หลอกพี่ซองมินเรื่องฮันบยอลกับฮานึล แต่ก็ชอบอยู่ประโยคหนึ่งคือ "ผมเองก็ไม่คิดว่าดาวดวงเดียวกันจะพาผมมาเจอพี่อีกครั้ง" ชอบอ่ะ ชอบมาก ฮันบยอลเป็นกามเทพใช่มั้ย 555 ดีใจที่คยูมินเปิดใจให้กันอีกครั้ง (ตอนแรกนึกว่าพี่ซองมินจะไม่ให้อภัยคยูซะแล้ว T^T) ดีใจที่คยูไม่ยอมแพ้ที่จะเดินหน้าเข้าหาพี่ซองมิน ดีใจที่คยูคิดได้ ดีใจที่คยูเลิกงี่เง่า ทั้งรักทั้งหมั่นไสั้พระเอกเรื่องนี้จริงๆ ขอแสดงความยินดีที่น้องได้รวมเล่มฟิค 2 เล่มจบตามที่ได้ตั้งเป้ากับตัวเองไว้ค่ะ :) เรื่องภาษาอาจมีสะกดผิดบ้างเล็กน้อย แต่ก็ค่อยๆแก้ไปได้นะ เป็นกำลังใจให้ ยืนยันว่าน้องเก่ง เพราะตอนพี่อายุ 17 เท่าน้องปอ พี่ก็ยังเขียนไม่ได้แบบนี้หรอก น้องยังอายุแค่ 17 ยังมีเวลาพัฒนาตัวเองอีก ไม่อยากให้น้องเลิกเขียนฟิคนะ ถ้าได้เขียนและได้พัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ พี่ว่าน้องปอยังมีทางเดินอีกไกล (หมายถึงเรื่องการเขียนน่ะ) เป็นกำลังใจให้เสมอ และขอบคุณที่เขียนฟิคเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ :)   อ่านน้อยลง

    Prang Palmira | 20 พ.ค. 59

    • 0

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "คงจะคิดถึง "คาบคยู" ไปอีกนาน :)"

    (แจ้งลบ)

    ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของน้องปอที่พี่ได้อ่านจนจบ (จบดีเลย์กว่าชาวบ้านเขาพอสมควร) ประทับใจในความละมุนของเรื่องนี้ค่ะ ฟิคเดินไปช้าๆ ตลอดการอ่านเรื่องนี้มีทั้งหัวเราะ หมั่นไส้(พระเอก) และร้องไห้ในช่วงตอน 40 กว่าๆ ดราม่าในเรื่องนี้ไม่ได้โหดถึงขั้นทำให้ช้ำใน แต่อ่านแล้วน้ำตาคลอเรื่อยๆ หน่วงเบาๆ อ่านแล้วหวิวๆโหวงๆบอกไม่ถูก ความสงสารที่มีให้พี่ซองมินน ... อ่านเพิ่มเติม

    ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของน้องปอที่พี่ได้อ่านจนจบ (จบดีเลย์กว่าชาวบ้านเขาพอสมควร) ประทับใจในความละมุนของเรื่องนี้ค่ะ ฟิคเดินไปช้าๆ ตลอดการอ่านเรื่องนี้มีทั้งหัวเราะ หมั่นไส้(พระเอก) และร้องไห้ในช่วงตอน 40 กว่าๆ ดราม่าในเรื่องนี้ไม่ได้โหดถึงขั้นทำให้ช้ำใน แต่อ่านแล้วน้ำตาคลอเรื่อยๆ หน่วงเบาๆ อ่านแล้วหวิวๆโหวงๆบอกไม่ถูก ความสงสารที่มีให้พี่ซองมินน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้เสียน้ำตาบ่อยที่สุด พูดถึงตัวละครดีกว่า คยูเป็นคนที่มีบุคลิกและนิสัยชัดเจนมาตั้งแต่เริ่มเรื่อง คือกวน มีความแนวนิดๆ เป็นเด็กเก่งที่ไม่ต้องการให้ใครมาคาดหวัง (ประมาณว่าเก่งโดยธรรมชาติ เก่งโดยไม่ต้องพยายาม) และน่ารักมากเวลากวนพี่ซองมิน 5555 ส่วนพี่ซองมินก็เป็นพี่ซองมินที่เข้าใจอะไรได้ยากเหลือเกิน พอไปเจอกับคยูที่คิดอะไรซ่อนเงื่อนตลอดเวลามันเลยน่ารัก โดนคยูหลอกตลอด 5555555 ไม่น่าเชื่อว่าความมุ้งมิ้งในตอนต้นเรื่อง (ช่วงเล่ม 1) จะนำมาสู่ดราม่าที่กินเวลายาวนานเหลือเกิน ดราม่าในเรื่องนี้เกิดจากน้ำผึ้งหยดเดียว คือข้อความทีีคยูเขียนเอาไว้หลังหนังสือเล่มนั้น โกรธนานะ โกรธครูซีวอน ไม่ว่ายังไงก็จะไม่มีวันเข้าใจการกระทำของสองคนนี้ เพราะมันเห็นแก่ตัวเกินไป ตัวละครครูซีวอนค่อนข้างสะท้อนความจริงหลายๆอย่างเกี่ยวกับเรื่องครู-นักเรียน ครูประเภทนี้น่าจะมีอยู่จริง คือเอาอคติส่วนตัวไปยุ่งกับนักเรียน ธรรมชาติของครูคือชอบเด็กที่มีความพยายาม แต่จะไม่ชอบเด็กอวดดี แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าเด็กคนหนึ่งจะเก่งได้โดยที่ไม่ต้องพยายาม ครูก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายเด็กคนนั้นนะ ความดราม่าลามไปเรื่อยๆจนถึงตอนที่แม่พี่ซองมินเสีย สงสารพี่ซองมินหนักมาก เรื่องแย่ๆรุมเร้าพร้อมกัน สงสารรรร โกรธคยูมากตอนที่หลอกพี่ซองมินเรื่องฮันบยอลกับฮานึล แต่ก็ชอบอยู่ประโยคหนึ่งคือ "ผมเองก็ไม่คิดว่าดาวดวงเดียวกันจะพาผมมาเจอพี่อีกครั้ง" ชอบอ่ะ ชอบมาก ฮันบยอลเป็นกามเทพใช่มั้ย 555 ดีใจที่คยูมินเปิดใจให้กันอีกครั้ง (ตอนแรกนึกว่าพี่ซองมินจะไม่ให้อภัยคยูซะแล้ว T^T) ดีใจที่คยูไม่ยอมแพ้ที่จะเดินหน้าเข้าหาพี่ซองมิน ดีใจที่คยูคิดได้ ดีใจที่คยูเลิกงี่เง่า ทั้งรักทั้งหมั่นไสั้พระเอกเรื่องนี้จริงๆ ขอแสดงความยินดีที่น้องได้รวมเล่มฟิค 2 เล่มจบตามที่ได้ตั้งเป้ากับตัวเองไว้ค่ะ :) เรื่องภาษาอาจมีสะกดผิดบ้างเล็กน้อย แต่ก็ค่อยๆแก้ไปได้นะ เป็นกำลังใจให้ ยืนยันว่าน้องเก่ง เพราะตอนพี่อายุ 17 เท่าน้องปอ พี่ก็ยังเขียนไม่ได้แบบนี้หรอก น้องยังอายุแค่ 17 ยังมีเวลาพัฒนาตัวเองอีก ไม่อยากให้น้องเลิกเขียนฟิคนะ ถ้าได้เขียนและได้พัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ พี่ว่าน้องปอยังมีทางเดินอีกไกล (หมายถึงเรื่องการเขียนน่ะ) เป็นกำลังใจให้เสมอ และขอบคุณที่เขียนฟิคเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ :)   อ่านน้อยลง

    Prang Palmira | 20 พ.ค. 59

    • 0

    • 0

    ความคิดเห็น